W ścisłej współpracy z Wyższą Szkołą Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie powstaje polska filia Kopenhaskiego Instytutu Badań Przyszłości (CIFS Polska).
Uroczyste otwarcie filii odbyło się 16 listopada 2012 roku w Rektoracie WSIiE w Olsztynie.
Kopenhaski Instytut Badań Przyszłości (CIFS) jest organizacją non profit, „zbiornikiem wiedzy i idei”, z szeroko rozgałęzioną siecią członkowską na całym świecie. Większość członków CIFS to instytucje naukowe i publiczne oraz firmy o profilu globalnym.
Celem filii powstającej w Polsce ma być gromadzenie wiedzy o rzeczywistości polskiej na wszystkich poziomach i w różnych aspektach, interesującej zarówno sektor publiczny, jak i jednostki gospodarki prywatnej. Zebrana wiedza o charakterze ogólnym będzie powszechnie dostępna i publikowana,. Natomiast wiedza specjalistyczna i mająca bezpośredni wpływ na efektywność działania lub strategie inwestycyjne firm czy też instytucji, dająca zainteresowanym korzyści w stosunku do konkurentów, będzie oferowana w formie odpłatnych studiów lub odpłatnego członkostwa w organizacji.
Przedstawiciele Kopenhaskiego Instytutu Badań Przyszłości podkreślają, iż Polska jest ważna dla nich jako kraj sąsiedzki.
Polska to stabilna demokracja europejska z kwitnącym życiem kulturalnym i naukowym, dobrze wykształconą kadrą pracowniczą, dynamicznym życiem gospodarczym i pomimo kryzysu wyższą stopą wzrostu niż w większości krajów europejskich.
Polska jest podobnie jak i kraje skandynawskie, rzecznikiem otwartej gospodarki wolnorynkowej. Ma to znaczenie w czasie, gdy wzrastający posłuch w Europie zdobywają hasła protekcjonizmu, a nawet nacjonalizmu gospodarczego.
Mimo istnienia dużego potencjału rozwoju dla duńskich firm w Polsce, daje się zauważyć tendencja zniżkowa duńskich inwestycji, która nie da się wytłumaczyć jedynie obecnym kryzysem finansowym. Wartość wymiany handlowej między Danią a Polską, skorygowana w stosunku do liczby mieszkańców, wynosi tylko 1/3 wymiany niemiecko- duńskiej. Ten fakt wskazuje, że polsko-duńskie stosunki handlowe zawierają wciąż duży i nie w pełni wykorzystany potencjał. Główną ambicją CIFS w Polsce będzie więc wspomaganie tego potencjału wiedzą i doświadczeniem organizacyjnym.
Kopenhaski Instytut Badań Przyszłości (CIFS) jest organizacją non profit, „zbiornikiem wiedzy i idei”, z szeroko rozgałęzioną siecią członkowską na całym świecie. Większość członków CIFS to instytucje naukowe i publiczne oraz firmy o profilu globalnym.
Celem filii powstającej w Polsce ma być gromadzenie wiedzy o rzeczywistości polskiej na wszystkich poziomach i w różnych aspektach, interesującej zarówno sektor publiczny, jak i jednostki gospodarki prywatnej. Zebrana wiedza o charakterze ogólnym będzie powszechnie dostępna i publikowana,. Natomiast wiedza specjalistyczna i mająca bezpośredni wpływ na efektywność działania lub strategie inwestycyjne firm czy też instytucji, dająca zainteresowanym korzyści w stosunku do konkurentów, będzie oferowana w formie odpłatnych studiów lub odpłatnego członkostwa w organizacji.
Przedstawiciele Kopenhaskiego Instytutu Badań Przyszłości podkreślają, iż Polska jest ważna dla nich jako kraj sąsiedzki.
Polska to stabilna demokracja europejska z kwitnącym życiem kulturalnym i naukowym, dobrze wykształconą kadrą pracowniczą, dynamicznym życiem gospodarczym i pomimo kryzysu wyższą stopą wzrostu niż w większości krajów europejskich.
Polska jest podobnie jak i kraje skandynawskie, rzecznikiem otwartej gospodarki wolnorynkowej. Ma to znaczenie w czasie, gdy wzrastający posłuch w Europie zdobywają hasła protekcjonizmu, a nawet nacjonalizmu gospodarczego.
Mimo istnienia dużego potencjału rozwoju dla duńskich firm w Polsce, daje się zauważyć tendencja zniżkowa duńskich inwestycji, która nie da się wytłumaczyć jedynie obecnym kryzysem finansowym. Wartość wymiany handlowej między Danią a Polską, skorygowana w stosunku do liczby mieszkańców, wynosi tylko 1/3 wymiany niemiecko- duńskiej. Ten fakt wskazuje, że polsko-duńskie stosunki handlowe zawierają wciąż duży i nie w pełni wykorzystany potencjał. Główną ambicją CIFS w Polsce będzie więc wspomaganie tego potencjału wiedzą i doświadczeniem organizacyjnym.